increase-resilience

چطور تاب آوری خود را افزایش دهیم؟

در مقاله تاب آوری چیست درباره معنای تاب اوری صبحبت کردیم. در این مقاله به این می‌پردازیم که چطور تاب آوری خود را افزایش دهیم؟ به زبان ساده تاب آوری یا انعطاف‌پذیری شبیه رفتار یک “جسم لاستیکی” است که در صورت تحت‌فشار قرار گرفتن به حالت اولیه خود برمی‌گردد. تاب‌آوری یعنی ادامه دادن و تغییر مسیر ندادن در صورت بروز مشکلات و ناملایمات.

به بیان دیگر، انعطاف‌پذیری توانایی کنار آمدن و مقابله با چالش‌های اجتناب‌ناپذیر، مشکلات و موانعی است که در طول زندگی خود با آن‌ها روبرو می‌شوید و از آن‌ها قوی‌تر برمی‌گردید.

اما چطور تاب آوری خود را افزایش دهیم؟ تاب‌آوری به مهارت‌های مختلف متکی است و از منابع مختلفی ازجمله مهارت‌های تفکر منطقی، سلامت جسمی و روانی و روابط شما با اطرافیان کمک می‌گیرد.

تاب‌آوری لزوماً غلبه بر چالش‌های بزرگ نیست. هر یک از ما روزانه با چالش‌های زیادی روبرو هستیم که باید برای غلبه بر آن‌ها روی انعطاف‌پذیری خود حساب کنیم.

چهار عنصر اصلی انعطاف‌پذیری

چهار عنصر اساسی برای انعطاف‌پذیری وجود دارد:

آگاهی – مشاهده آنچه در اطراف و در ذهن شما می‌گذرد؛

تفکر – توانایی تفسیر وقایع پیش‌آمده به روشی منطقی.

دسترسی – روش درخواست کمک از دیگران برای کمک به ما در پاسخگویی به چالش‌هایی که با آن‌ها روبرو هستیم، زیرا انعطاف‌پذیری به دانستن زمان درست درخواست کمک هم بستگی دارد. و

توانایی – توانایی ذهنی و جسمی ما برای کنار آمدن با چالش‌ها بدون بیماری.

 

پیوند بین اندیشه و احساس

نوع افکار و روش اندیشیدن شما می‌تواند تحت تأثیر واکنش عاطفی شما نسبت به شرایط قرار گیرد. بخشی از آگاهی داشتن،‌ درک این موضوع و تشخیص آن هنگام وقوع است.

روانشناس، آلبرت آلیس، الگوی ساده‌ای را برای این منظور ایجاد کرد که آن را A-B-C برای سختی – باورها – نتایج نامید. این مدل فرایندی را تعیین می‌کند:

بعضی‌اوقات احساسات به حدی ذاتی و قوی است که فرصتی برای بررسی منطقی این روند وجود ندارد: شما خیلی سریع با فرار، جیغ زدن یا موارد دیگر نسبت به شرایط واکنش نشان می‌دهید. در این موارد مغز شما تقریباً به‌طور ناخودآگاه این روند را طی کرده است.

همچنین تشخیص اینکه برخی افکار منجر به احساسات خاصی می‌شوند نیز مهم است.

فایده این‌که درک کنیم کدام افکار منجر به کدام احساسات خاص در ما می‌شوند، این است که با شناسایی احساسی که احساس می‌کنیم، می‌توانیم بفهمیم که درون فکر ناخودآگاه ما چه می‌گذرد. در غیر این صورت ممکن است فهم افکار ناخودآگاهمان واضح نباشد. این مسئله به ما کمک می‌کند تا اقدامات صحیحی را برای حل این مشکل انجام دهیم.

 

تله‌های تفکر

آنچه اصطلاحاً “تله تفکر” نامیده می‌شود، تله‌هایی هستند که معمولاً در مرحله “B” از مدل A-B-C بالا، دچار اشتباه و تله در تفکر می‌شویم.

تله‌های تفکر درواقع پیش‌فرض‌هایی در مورد خودمان یا شرایط موجود هستند، که بدون بررسی شواهد و همیشه ثابت در نظر گرفته می‌شوند و معمولاً مفید نیستند.

علائم این‌که شما در حال افتادن در یکی از تله‌های تفکر هستید این است که جملات شما شامل عباراتی مانند “هرگز”، “همیشه” و “من” آن‌ها ” می‌شود.

به‌عنوان‌مثال:

  • “من اصلاً نمی‌توانم ریاضیات را بفهمم”
  • “من هرگز نتوانسته‌ام چنین کارهایی را انجام دهم”
  • “آن‌ها آن را از من گرفته‌اند”

اگر فکر می‌کنید که این زبان بسیار کودکانه به نظر می‌رسد، حق با شماست.

شما باید در هنگام ابراز نظر خود در مورد یک وضعیت، از افتادن در یک یا چند مورد از این تله‌های تفکر هشیار باشید. زیرا این امر می‌تواند مانع از عملکرد مؤثر شما شود: به‌عبارت‌دیگر، تله‌های تفکر می‌توانند مانع از عملکرد مفید شما شوند.

بهبود انعطاف‌پذیری از طریق تفکر

با در نظر گرفتن عناصر انعطاف‌پذیری و روند واکنش به موقعیت‌ها، حالا بهتر است که در مورد آنچه می‌توانیم برای کمک به توسعه انعطاف‌پذیری انجام دهیم صحبت کنیم.

تعداد زیادی تکنیک مفید در این مورد وجود دارد، ازجمله:

  1. جمع‌آوری اطلاعات بیشتر

شما می‌خواهید از قسمت منطقی مغز خود در تصمیم‌گیری بیشتر استفاده کنید.

یکی از بهترین راه‌ها جمع‌آوری اطلاعات بیشتری است که تصمیم خود را بر اساس آن بگیرید.

مثال

فرض کنید یک مار در کنار مسیر می‌بینید. واکنش فوری شما ممکن است ترس باشد:

“یک مار! باید سمی باشه! بهتر است فرار کنم! ” [A-B-C]

اما یک‌لحظه مکث کنید و اطلاعات بیشتری جمع کنید. ممکن است مرده باشد. ممکن است سمی نباشد.

دلایل مختلفی وجود دارد که ممکن است نیازی به فرار نداشته باشید.

یک جنبه مهم در جمع‌آوری اطلاعات بیشتر، اندیشیدن درباره توضیحات جایگزین برای وضعیت است.

مغز شما، بر اساس تجربه و سیستم اعتقادی شما، آنچه را واضح‌ترین توضیح می‌داند به شما ارائه می‌دهد.

اما ممکن است درست نباشد!

فکر کردن در مورد گزینه‌های دیگر، و سپس بررسی موارد مخالف با واقعیت، شاید با پرسیدن سؤال از دیگران یا جستجوی چیزی، به شما کمک می‌کند تا واکنش مناسبی نسبت به شرایط داشته باشید.

  1. سناریوهای جایگزین

همه ما مستعد تصور بدترین‌ها هستیم.

رئیس شما می‌خواهد با شما صحبت کند و شما بلافاصله تصور می‌کنید که قصد اخراج شدن را دارید. شما برای دفاع از عملکرد اخیر خود آماده می‌شوید …

… اما وقتی وارد دفتر کار او می‌شوید، معلوم می‌شود که او می‌خواهد بدانید که او باردار است و شما گزینه موردنظر وی هستید که مسئولیت‌های او را در زمانی که او در مرخصی زایمان است، با افزایش حقوق، به عهده بگیرید.

معلم فرزند شما بعد از مدرسه با شما تماس می‌گیرد. شما بلافاصله تصور می‌کنید که کودکتان دچار مشکل شده است …

… اما نه، او و دوستانش در زمان ناهار به زمین خورده‌اند. هیچ آسیبی وارد نشده است، اما مدرسه موظف است به شما اطلاع دهد.

تصور بدترین حالت را فاجعه سازی نیز می‌نامند و بسیار رایج است.

یک روش آسان برای مقابله با آن وجود دارد، که شامل ایجاد سناریوهای جایگزین در ذهن شماست:

بدترین را تصور کنید – بگذارید تخیل شما شورش کند. چه مشکلی پیش آمده است؟ چه اتفاقی ممکن است افتاده باشد؟

اکنون به بهترین نتایج ممکن فکر کنید. چقدر می‌تواند خوب شود؟

سرانجام، به محتمل‌ترین نتایج فکر کنید – احتمالاً جایی بین این دو. حالا برای تصمیم در مورد پاسخ خود به آن برنامه‌ریزی کنید.

این دو استراتژی، جمع‌آوری اطلاعات بیشتر و جستجوی سناریوهای جایگزین، به شما در توسعه تاب‌آوری کمک می‌کند.

 

شما ازآنچه در اطراف شما و درون ذهن شما می‌گذرد بیشتر آگاه خواهید شد. آن‌ها همچنین به شما کمک می‌کنند تا تفکر منطقی را در مورد موقعیت، خروج از هرگونه دام تفکری که در آن افتاده‌اید، به کاربرید و پاسخ عاطفی خود را نسبت به یک موقعیت منطقی کنید.

بهبود انعطاف‌پذیری از طریق دستیابی به اطلاعات

هیچ انسانی جزیره نیست، خودش به‌تنهایی زندگی نمی‌کند. هر نفر قطعه‌ای از یک قاره است، بخشی از اصلی…

 

جان دون (شاعر انگلیسی)

 

کمک خواستن شرم‌آور نیست. همه ما بارها و بارها به کمک نیاز داریم و بسیاری از ما وقتی با دیگران کار می‌کنیم عملکرد بسیار بهتری داریم.

بخش خوبی از انعطاف‌پذیری این است که بدانیم چه موقع و چگونه از دیگران کمک بخواهیم، و با کسانی که با آن‌ها رابطه داریم ارتباط برقرار کنیم تا با پشتیبانی آن‌ها مشکلات را حل کنیم.

بهبود تناسب‌اندام و سلامتی

عنصر نهایی تاب‌آوری سلامت جسمی و روانی است.

به سایر مقالات مربوط به رشد فردی ما نگاهی بیندازید تا در مورد چگونگی بهبود سلامت خود، به‌عنوان‌مثال، با درک ارتباط بین رژیم غذایی و استرس، و شناخت اهمیت خواب و ورزش، اطلاعات بیشتری کسب کنید.

 

نتیجه

تاب‌آوری یک قابلیت چندوجهی است.

مواجهه با چالش‌ها و پاسخ مناسب نیاز من این است که از تمام منابع خود، اعم از داخلی و خارجی، ازجمله روابط شخصی خود استفاده کنیم.

خبر خوب این است که بهبود منابع ما می‌تواند به توسعه انعطاف‌پذیری کمک کند و روش‌های زیادی وجود دارد که ما می‌توانیم این کار را انجام دهیم.

2 دیدگاه

به گفتگوی ما بپیوندید و دیدگاه خود را با ما در میان بگذارید.

دیدگاهتان را بنویسید